- n. < id. + ஓசை.1. (Mus.) Discordant note; பாடும்போது தோன்றும் வெடித்த குரலாகிய இசைக்குற்றம். இவற்றின்த்வனியில் வெள்ளோசையாய்க் கழியுண்பதில்லை (ஈடு,5, 9, 6). 2. Cracked voice. See பெருக்குரல்.(திருவாலவா. 57, 26, கீழ்க்குறிப்பு.) 3. (Pros.)Rhythm peculiar to veṇpā; வெண்பாவுக்குரியஓசை. (கலித். 52, உரை.)
|