- கேடு. விகாதம் வையகத்திடை விளைப்பமேலிய . . . ஆற்றை வேணியினுகாது வைத்தவன் (விநாயகபு. 75, 303). 2. Destruction, ruin; failure;
- பகை. வேண்முரசும் . . . வேளுடைய தேரும் விகாத மென்றும் (இலஞ்சி. முருகனுலா, 292). Enmity;
- இடையூறு. வரும்விகாதத்தைத் தீர்த்து (இராமநா. ஆரணி. 7). 1. Obstacle; impediment; hindrance; opposition;
|