- பிரதிக்கினை பண்ணுதல். வட்டித்துவிட்டா ளெறிந்தாள் (சிலப். 21, 45). 3. To swear; to take an oath;
- தாளவொற்றறுத்தல். (சூடா.)-tr. 4. (Mus.) To beat time;
- தோள்புடைத்தல். செருவறைந்து பாழித்தோள் வட்டித்தார் (பழமொ. 326). 1. To slap one's own shoulders, in defiance or challenge;
- சுழற்றுதல். மருந்தில் கணிச்சி வருந்த வட்டித்து (புறநா. 42). 2. To whirl; to swing round;
- உருட்டுதல். கழகத்துத் தவிராது வட்டிப்ப (கலித். 136). 3. To roll; to throw, as dice;
- பரிமாறுதல். (W.) 4. To serve, as an item of a meal;
- கட்டுதல். அலகில் மாலை யார்ப்பவட்டித்து (புறநா. 394). 5. To tie;
- எழுதுதல். (சிலப். 21, 46, அரும்.) 6. To write;
- வளைத்தல். (இலக். அக.) 7. To bend;
- கடிதல். அவன் என்னை வட்டித்தான். (W.) 8. To reprove, reprimand, censure;
- சுழலுதல். வட்டித்துப் புயலே றுரைஇய வியலிரு ணடுநாள் (அகநா. 218). 2. To revolve; to move round and round; to gyrate;
- வட்டமாதல். (யாழ். அக.) 1. To be round in shape;
|
