- n. < id.+. 1. Gluing, in woodwork; மரங்களை வச்சிரப் பசையினாற் சேர்க்கை. அச்சு மாணியும் வச்சிரயாப்பும் (பெருங். உஞ்சைக். 58, 47). 2. Indeliblewriting, as the marks made by the vaccirā-yutam; வச்சிராயுதத்தால் எழுதியதுபோன்று என்றும் அழியா எழுத்து. நின்றது கிழமை நீங்கா வச்சிரயாப்பின் (சீவக. 544).
|