- 12 v. intr. prob.id. + யா-. 1. To be perplexed; மயங்குதல். மலர்காணின் மையாத்தி நெஞ்சே (குறள், 1112). 2. Tobecome dim; ஒளிமழுங்குதல். விண்மே லொளியெல்லா மையாந் தொடுங்கி (பு. வெ. 9, 13). 3. Tolook wan; to look deserted; பொலிவழிதல். மாந்தரென்பவ ரொருவருமின்றி மையாந்த வந்நகர் (காஞ்சிப்பு. நகரேற். 101).
|