- n. < மேய்-. 1. Grazing;மேய்கை. மானினப் பெருங்கிளை மேய லாரும் (ஐங்குறு. 217). 2. Pasture, herbage for cattle toeat; மேயும் புல் முதலியன. பதவு மேயலருந்து மதவுநடை நல்லான் (அகநா. 14). 3. Grabbing; obtaining and enjoying unlawfully; அபகரித்தனுபவிக்கை. Colloq.
|