com. மோனை, s. beginning, the fore part, front-corner, முதல். முகனைக்காரன், a manager, a headman, a superintendent. எகனை முகனை, cause and result (coll.) முகனை முடிவு, beginning and end.
[mukṉai] ''s.'' Beginning, introduction, exordium, the fore-part, front-corner, முதல்; [''ex'' முகம், first ''et Sa. Na, giving.]'' ''Compare'' மோனை. நான்வந்தமுகனையிலேஅவன்போய்விட்டான். He went away about the time I arrived.
