Dictionary Meaning of மாண்

மாட்சிமை. மாணெழில் . . . தோளாய் (கலித். 20, 15). Greatness; glory; splendour; excellence; dignity
மடங்கு. பன்மாண (பரிபா. 13, 62). Turn, time ;
. 2. See மாணி, 2. குறுமா ணுருவன் தற்குறியாகக் கொண்டாடும் (தேவா. 164, 5).
. 1. See மாணி. 1. மாணாகி வைய மளந்ததுவும் (திவ். பெரியதி. 8, 10, 8).

s. greatness, glory, excellence, illustriousness, worthiness, மாணம்.
மாணு, V. v. i. become excellent, சிற. மாணடி, the worshipful or sacred foot. மாணல், மாண்டல், v. n. being great. மாணாமை, worthlessness, disgracefulness. மாண்டார், the illustrious; 2. see மாள். மாண்பு, மாட்சி, v. n. honour, dignity, excellence.

[māṇ] ''s.'' Greatness, honor, glory (குறள். p. 6.); splendidness. illustriousness (நீதி நெறி); excellence (Ell. 17.); worthiness (148-3.), பெருமை; [''ex'' மாணம்.] ''(p.)''
[māṇ ] --மாணு, கிறேன், மாண்டேன், மா ணினேன், மாண்பேன், மாணுவேன், மாண, ''v. n.'' To become excellent, பெருமைப்பட. ''(p.)''

n. < மாண்-. Greatness;glory; splendour; excellence; dignity; மாட்சிமை. மாணெழில் . . . தோளாய் (கலித். 20, 15).
n. < மாணி. 1. cf. māṇava.See மாணி, 1. மாணாகி வைய மளந்ததுவும் (திவ்.பெரியதி. 8, 10, 8). 2. See மாணி, 2. குறுமாணுருவன் தற்குறியாகக் கொண்டாடும் (தேவா. 164, 5).
n. Turn, time; மடங்கு. பன்மாண் (பரிபா. 13, 62).