- நிலையழிதல். ஆள்பவர் கலக்குற மயங்கிய நன்னாட்டு (மணி. 23, 104). 5. To be ruined, desolated;
- வருந்துதல் முயங்கல் விடாஅ விவையென மயங்கி (அகநா. 26). 6. To be distressed;
- மாறுபடுதல். மேனியு முள்ளமு மயங்காத்தேவர் (கல்லா. 82, 30). 4. To be changed, as in one's mind or body;
- வெறி கொள்ளுதல். தாமயங்கி யாக்கத்துட் டூங்கி ... வாழ்நாளைப் போக்குவார் (நாலடி, 327) . 3. To be intoxicated;
- பரவசமாதல். 2. To be charmed, allured;
- மருளுதல். 1. To be confused, bewildered;
- தாக்கப்படுதல். காலொடு மயங்கிய கலிழ்கடலென (பரிபா. 8, 31). 7. To be disturbed, tossed about, as sea;
- உணர்ச்சியிழத்தல். 16. To become unconscious;
- சந்தேகமடைதல். 8. To be in doubt;
- தயங்குதல். அந்தக் காரியத்தைச் செய்ய மங்குகிறான். 9. To be overwhelmed with anxiety;
- கலத்தல். 10. To be mixed up;
- போலுதல். காரிருண் மயங்குமணி மேனியன் (பரிபா. 15, 50). 11. To resemble;
- நெருங்குதல். முகிழ் மயங்குமுல்லை (பரிபா. 15, 39). 12. To be crowded together;
- கைகலத்தல். தமிழ்தலை மயங்கிய தலையாலங் கானத்து (புறநா. 19). 13. To engage in a fight;
- அறிவு கெடுதல். புலான் மயங்கான் (ஏலா. 2). 14. To lose one's senses;
- கலக்கமுறுதல். மயங்கின வாய்ப்புளும் (பு. வெ. 10, சிறப். 11). 15. To be in a state of disorder or confusion;
|