Dictionary Meaning of போகமகள்

. 3. See போகஸ்திரீ. Loc.
மனைவி. போகமகளிர் வலக்கண் டுடித்த (சீவக. 2173). 2. Wife;
இன்பநுகர்ச்சிக்குரிய பெண். போகமகள் புகழ்த்தந்தை (திவ். திருவாய், 4, 8, 9). 1. Woman, considered an object of enjoyment;

போகமீன்றபுண்ணியன் pōkam-īṉṟa-puṇṇiyaṉn. < id. +. Šiva; சிவபெருமான்.போகம்மீன்ற புண்ணிய னெய்த (சீவக. 362).
n. < போகம் +.1. Woman, considered an object of enjoyment;இன்பநுகர்ச்சிக்குரிய பெண். போகமகள் புகழ்த்தந்தை (திவ். திருவாய். 4, 8, 9). 2. Wife; மனைவி.போகமகளிர் வலக்கண் டுடித்த (சீவக. 2173). 3.See போகஸ்திரீ. Loc.