- v. intr. < பேது +.1. To be bewildered; மயங்குதல். பேதுறுகின்றபோன்ற பெருமழைக் கண்கள் (சீவக. 2544). 2. Tobecome insane; பித்துப்பிடித்தல். (W.) 3. To bedistressed; வருந்துதல். பேதுற்ற விதனைக் கண்டு(பரிபா. 18, 12). 4. To be ignorant; அரியாதிருத்தல். (பு. வெ. 11, கைக்கிளை. பெண். 8.)
|