Dictionary Meaning of பூபாலன்

. See பூமகன். (அரு. நி.)
அரசன். (திவா.) 1. King, sovereign;
வேளாளன். (பிங். 2. Vēḷāḷaṉ, agriculturist;
மூக்கினடுவில் ஒன்று அல்லது மூன்று சுழிகள் கொண்ட உயர்சாதிக் குதிரை. (சுக்கிர நீதி, 314.) 3. Horse with one or three marks at the centre of its nose, as the prince of horses;

''s.'' [''pl.'' பூபாலர்.] A king, a sovereign, அரசன் 2. An agriculturist, one who cherishes the earth, வேளாளன்; [''ex'' பாலன்.]

n. < bhū-pāla. 1.King, sovereign; அரசன். (திவா.) 2. Vēḷāḷaṉ,agriculturist; வேளாளன். (பிங்.) 3. Horse withone or three marks at the centre of its nose, asthe prince of horses; மூக்கினடுவில் ஒன்று அல்லதுமூன்று சுழிகள் கொண்ட உயர்சாதிக் குதிரை. (சுக்கிரநீதி, 314.)
n. < bhū + bāla. Seeபூமகன். (அரு. நி.)