- n. < புலம்பு-. 1.Delirium; நோய்மிகுதியால் வாய்குழறுகை. 2.Raving, as of a lunatic; பிதற்று. 3. Chattering, babbling; அலப்பு. மந்திரமோதா வாய்க்குமட்டறாப் புலப்பம் வைத்தார் (குற்றா. தல. கவுற்சன.42). 4. Crying, weeping, lamentation; அழுகை.Colloq.
- n. < புலம். Seeபுலப்பாடு, 1. (யாழ். அக.)
|