- v. < id. +. intr.1. To migrate, change place; இடம் மாறுதல்.கொங்குண் வண்டிற் பெயர்ந்து புறமாறி (ஐங்குறு.226). 2. To lose vigour or strength; வலிமையிழத்தல். இரப்பவ னெஞ்சம்போற் புல்லென்று புறமாறி (கலித். 120, 5).--tr. To abandon, desert;கைவிடுதல். அருள்புறமாறிய (கலித். 15).
|
