- 5 v. [M. pīru.] intr. Tobe torn; கிழிதல். பீறிற்றா மண்ட மென்பதோராகுலம் (கம்பரா. தேரேறு. 33).--tr. 1. To tear,rip, slit; கிழித்தல். அல்குற் பூந்துகிற் கலாபம் பீறி(கம்பரா. ஊர்தே. 189). 2. To lacerate, scratch;கீறுதல். நகங்களாற் பீறினான். 3. To split; பிளத்தல்.
|