Dictionary Meaning of பிள

VII. v. i. be split, crack, வெடி; 2. be pierced, துளைபடு; 3. (fig.) be heart-broken; v. t. split, slit, cleave, rend, கிழி; 2. pierce, துளை. பிளந்தவாய், an open mouth, a large mouth; 2. the mouth of a wound. பிளந்துபோக, to split, to crack. பிளந்தெறிய, to beat one in controversy. பிளப்பு, v. n. splitting; 2. a cleft, a clink, a crack, a gulf; 3. a piece, a part. பிளவு, பிளகு, v. n. a cleft, a crevice, a gap; 2. split (as of a pen); 3. a slice, bit; 4. half of a குன்றிமணி as a weight; 5. slit of a pen or reed. இரு பிளவான குழம்பு, a cloven hoof. பாக்குப்பிளவு, a piece or slice of areca-nut.

[piḷ] க்கிறது, ந்தது, க்கும், க்க, ''v. n.'' To be split, cleaved, rent; to gape, to crack, கிழிய. 2. To be blasted, to be blown up, தகர, 3. To be pierced, penetrated, துளைபட. 4. ''[fig.]'' To be mortified, cut to the heart, to be heart-broken, through sorrow, remorse or shame, உள்நெகிழ. 5. ''v. a.'' க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க. To split with force, to cleave, rend, rive, to tear open, to crack, to fracture, to chop, கீள. 6. To blast, as rocks, to blow up, வெடிக்கச்செய்ய. 7. To cut, to part asunder, to break through, to force through--as an army, போழ. 8. To pierce, penetrate as a weapon, to per forate, துளைக்க 9. ''[fig.]'' To dissipate, dis perse--as darkness or ignorance, நீக்க ''(c.)'' பேச்சிலேபிளந்துவிட்டான். He has cut him up, beaten him in controversy. அவன்வாயைப்பிளந்துவிட்டான். He is dead.