Dictionary Meaning of பிறவி

பிறப்பு. பிணிபிறவி கேடென்று (தேவா 935, 1). 1. Birth;
. 2. See பிறப்பு, 2, 5. (W.)
சுபாவம். Colloq. 3. Natural disposition;
புனர்ச்சன்மம. பிறவிப் பெருங்கட னீந்துவர் (குறாள், 10). 4. Transmigration, subjection of the soul to births;

s. birth, nativity; 2. origin, உற் பத்தி; 3. brother, sister, சகோதரம்; 4. transmigration of the soul, புனர் சென்மம்; 5. natural state, சன்னத் துவம். பிறவிக் குணம், natural disposition. பிறவிக் குருடன், one born blind. பிறவித்துவந்தம், -த்தொந்தம், hereditary failings. பிறவிநோய், natural diseases; 2. births regarded as a misfortune. பிறவிப்பயன், the end of one's birthwhat one born in the world should have in view-final bliss.

[piṟvi] ''s.'' Birth, nativity, பிறப்பு. 2. Origin, production, உற்பத்தி. 3. Natural state, சன்னத்துவம். 4. Brother, sister, சகோ தரம். 5. Transmigration, subjection of the soul to births, புனர்சென்மம்.

n. < id. [M. piṟavi.] 1.Birth; பிறப்பு. பிணிபிறவி கேடென்று (தேவா.935, 1). 2. See பிறப்பு, 2, 5. (W.) 3. Naturaldisposition; சுபாவம். Colloq. 4. Transmigration,subjection of the soul to births; புனர்ச்சன்மம்.பிறவிப் பெருங்கட னீந்துவர் (குறள், 10).