Dictionary Meaning of பிரான்

உபகாரகன். (ஈடு, 1, 7, 6, ஜீ.) Helper;
தலைவன். கோவணம் பூணுமேனும் பிரானென்பர் (தேவா. 640, 7). 1. Lord, king, chief, master;
கடவுள். பிரான் பெருநிலங் கீண்டவன் (திவ். திருவாய். 1, 7, 6). 2. God;
சிவபிரான். (சது.) 3. šiva;

s. lord, chief, master; 2. the Supreme Being; 3. Siva; 4. Vishnu (fem.) பிராட்டி.

[pirāṉ] ''s.'' Lord, chief, master, எச மானன், [''fem.'' பிராட்டி.] 2. The Supreme Being, God, எப்பொருட்குமிறைவன். 3. Siva, சிவன். (சது.) 4. Vishnu, விஷ்ணு.

n. prob. பெரு-மை. cf. bṛhannom. sing. of bṛhat. [M. pirān.] 1. Lord,king, chief, master; தலைவன். கோவணம் பூணுமேனும் பிரானென்பர் (தேவா. 640, 7). 2. God;கடவுள். பிரான் பெருநிலங் கீண்டவன் (திவ். திருவாய். 1, 7, 6). 3. Šiva; சிவபிரான். (சது.)
பிரிசண்டகாணிக்கை piricaṇṭa-kāṇik-kain. < pra-caṇḍa +. A kind of endowment; மானிய வகை. (T. A. S. vi, 180.)
n. Helper; உபகாரகன்.(ஈடு, 1, 7, 6, ஜீ.)