Dictionary Meaning of பிரமை

பயித்தியம். 2. Insanity, madness;
பெருமோகம். நிமலமூர்த்தி பேரிலே பிரமைகொண்ட பெண் (குற்றா. குற. 38). 3. Infatuation;
அறியாமை. (யாழ். அக.) 4. Ignorance;
மெய்யறிவு. (இலக்.அக.) True knowledge, correct notion;
மயக்கம். மனக்கவலைப் பிரமையுற்று (திருப்பு.310). 1. Wondering, bewilderment, perplexity, confusion, stupor;

[piramai] ''s.'' [''also'' பிரமம்.] Wandering, bewilderment, perplexity, கலக்கம். 2. Igno rance, mistake, error, அறியாமை. W. p. 629. B'HRAMA. 3. Total absorption in an object; [''commonly in an ill sense.''] அறிவினொ டுக்கம். 4. Insanity, madness, பைத்தியம். ''(c.)''
[piramai] ''s.'' True knowledge, know ledge exempt from all error, மெய்யறிவு. W. p. 575. PRAMA. ''(p.)''

n. < bhrama. 1.Wondering, bewilderment, perplexity, confusion, stupor; மயக்கம். மனக்கவலைப் பிரமையுற்று(திருப்பு. 310). 2. Insanity, madness; பயித்தியம்.3. Infatuation; பெருமோகம். நிமலமூர்த்தி பேரிலேபிரமைகொண்ட பெண் (குற்றா. குற. 38). 4.Ignorance; அறியாமை. (யாழ். அக.)
n. < pra-mā. Trueknowledge, correct notion; மெய்யறிவு. (இலக்.அக.)
n. < pra-mā. Trueknowledge, correct notion; மெய்யறிவு. (இலக்.அக.)