Dictionary Meaning of பிரபஞ்சம்

பிரவஞ்சம், பரபஞ்சியம், s. (பிர), the world-expanse, the material universe, உலகம். பிரபஞ்சகாரியம், secular affairs (opp. to spiritual things).

''s.'' The world, the material universe, உலகம். 2. Mundane existences, embracing the varied forms of deity as high as சதாசிவம், and all the forms of creatures, and matter. 3. Worldly af fairs, secularity, mundane affections, passions and pursuit; worldliness, லௌ கீகம். 4. Space, extension, விலாசம். W. p. 573. PRAPANCHA. 5. Army. சேனை. பிரபஞ்சத்திற்கிடந்தழுந்துகிறோம். We are immersed in worldliness.
[pirapañcam ] --பிரபந்தம்--பிரபம் பிரபாவம், See பிர.

n. < pra-pañca. 1.Universe, phenomenal world; உலகம். பிரபஞ்சவைராக்கியம். (திருவாச.) 2. Mundane existence;உலகவாழ்வு. 3. Worldliness; இலௌகிகம்.