- நிலைக்கெட்டோடுதல். (பிங்.) அனுமன் பாறினன் (கம்பரா. கும்பக. 182). 3. To run, flee;
- அழிதல். பழம்வினைகள் பாறும்வண்ணம் (திருவாச. 51, 1). 1. To be destroyed, ruined;
- சிதறுதல். ஆவி வானிற் காலொடு பாறி (அகநா. 9). 2. To be scattered;
- கிழிபடுதல். பாறிய சிதாரேன் (புறநா. 150). 4. To be torn into pieces;
- அடிபறிதல். (யாழ். அக.) 5. To give way; to be uprooted;
- ஒழுங்கற்றுப் பரந்துகிடத்தல். செம்முக மந்தி . . . பாறுமயிர் திருத்தும் (நற். 151). 6. To be in disorder; to be dishevelled;
- கடத்தல். (திவா.) 8. To cross, pass over;
- பொருதல். (யாழ் . அக.) 7. To fight;
|