Dictionary Meaning of பகு

adj. (Tamil வெகு) many; much, பகுஜனம், many people. பகுவசனம், plural number.
II. v. i. part, divide, பிரி; 2. ramify, கிளை. பகாப்பதம், a primitive, indivisible word. பகுபதம், a compound word. பகுவாய், a large mouth, an open mouth; 2. a large-mouthed vessel.
VI. v. t. divide distribute, பிரி; 2. cut off, தறி. இன்னபடியென்று பகுத்துப்போட்டான், he has explained it very distinctly. பகுத்தறிய, to discriminate to distinguish. பகுத்துப் பார்க்க, to survey every part, to consider well. பகுப்பு, v. n. division, classification.

[paku] ''adj.'' [''Tamil'' வெகு.] Many. W. p. 61. BAHU.
[pku] கிறது, [''p.'' பக்கது.] ந்தது, ம், பக, ''v. n.'' To part, divide, separate into branches, to ramify, as a tree or a family, கிளைக்க. (குறள்.) 2. To be at variance, to be dis united, பிரிய--as இழைபகஅம்பெய்தான், he shot as arrow so as to split a thread. ''(Beschi.)''
[pku] க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, ''v. a.'' To divide, distribute, apportion, allot, destine, பிரிக்க. 2. To give, ஈய. 3. To cut off, தறிக்க. 4. To cut in two, துண்டிக்க. இன்னபடியென்றுபகுத்துப்போட்டான். He ex plained it distinctly.