Dictionary Meaning of பகற்போது

பகற்காலம். 1. Day-time;
பகற்காலத்து மலரும் பூ. (சிலப். 2,14, உரை.) 2. Flowers that bloom during day-time;

பகற்றீவேள்-தல் [பகற்றீவேட்டல்]pakaṟṟī-vēḷ-v. tr. < id. +. To burn downone's enemy's town in broad daylight; பகலிற்பகைவரூர்களை எரித்தல். அகப்பா வெறிந்து பகற்றீவேட்டு (பதிற்றுப். 3. பதி.).
n. < id. +. 1.Day-time; பகற்காலம். 2. Flowers that bloomduring day-time; பகற்காலத்து மலரும் பூ. (சிலப்.2, 14, உரை.)