- 4 v. intr. 1. [M. neri-yuka.] To be crushed, broken, smashed; tocrack; நொறுங்குதல். தலைபத்து நெரியக் காலாற்றொட்டானை (தேவா. 17, 7). 2. To be routed;நிலைகெடுதல். (சூடா.) 3. To be crowded together; நெருங்குதல். நெரிமுகைக் காந்தள் (பரிபா.14, 13). 4. To arch, curve, bend; வளைதல். புருவம் நெரிந்தேற (திவ். பெரியாழ். 3, 6, 2).
|