- n. < நீந்து-. 1. Flood;வெள்ளம். நிவந்துசென் னீத்தங் குளங்கொளச் சாற்றி(மதுரைக். 246). 2. Depth; ஆழம். வெள்ளநீர்நீத்தத்துள் (பரிபா. 11, 53). 3. Sea; கடல். (சீவக.2421, உரை.) 4. Excess, abundance; மிகுதி. நிறைநறுங் கூந்த னீத்தம் (கம்பரா. நாடவி. 59).
- n. prob. நீகதம். Climbing asparagus. See தண்ணீர்விட்டான். (மூ. அ.)
|
