- குறைத்தல். அழுத கண்ணீரன்றே செல்வத்தைத் தேய்க்கும் படை (குறள், 555). 2. To reduce;
- துலக்குதல். பாத்திரத்தைத் தேய்த்துவைத்தாள். 4. To scour, scrub, polish by rubbing, as a wall, as a vessel; to clean, as teeth;
- துடைத்தல். எழுத்தைத் தேய்த்துவிட்டான். 5. To efface, erase, obliterate by rubbing;
- செதுக்குதல். மணியிற்றேய்த்த வள்ளமும் (கம்பரா. வரைக்.40). 6. To pare, shave, cut, as a gem;
- எண்ணெய் முதலிய அழுந்தப்பூசுதல் 7. To rub in, as oil, ointment or liniment;
- உரைசச்செய்தல். மாநாகங்கொண்டாற் கொப்புளாம் விரலிற் றேய்த்தால் (சீவக. 1288). 1. To rub, rub away, waste by rubbing;
- அழித்தல். செறுநர்த் தேய்த்த செல்லுறழ் தடக்கை (திருமுரு. 5). 3. To kill, destroy;
|