- n. < தூக்கணம். Cordwith a loop or rings to carry a pot; பாத்திரந்தூக்க இடும் கயிற்றுச்சுருக்கு. கரகத்துக்குத் தூணம்போட்டான். (யாழ். அக.)
- n. < sthūṇā. 1. Pillar,post, column; தூண். பசும்பொற் றூணத்து (மணி.1, 48). 2. Prop, support; பற்றுக்கோடு. (அரு. நி.)
- n. cf. dūna. Antipathy,hatred; பகை. (அக. நி.)
- n. < tūṇa. Quiver; அம்புக்கூடு. (யாழ். அக.)
- தூணாநிகனன நியாயம் tūṇā-nikaṉaṉa-niyāyamn. < sthūṇā + nikhanana +. Nyāya of firmly setting a pillar, illustrating the principle of establishing a matter once for all by examining it critically from all points of view; தூணை நடும்போது ஆட்டியாட்டி உறுதிப்படுத்து வதுபோல் ஒருவிஷயத்தைப் பலபடியாக அசைத்து நிலைநாட்டும் நெறி. தூணாநிகனனநியாயத்தினால் நன்கு வலியுறுத்தப்பட்டதாயிற்று (சி. போ. தீ. வ. 25).
- n. (Astrol.) An inauspicious nakṣatra; அசுபநாள்வகை. (விதான. குணாகுண. 37.)
|