- சேர்த்துவைத்தல். தன்னுயிர்க்கென் றெண்ணித் துவைத்த பொருளொடு (ஆசாரக். 96). 6. Togather together;
- கடைதல். கருங்கடற்றுவைப்பத் தோன்றிய (கம்பரா. கடிம. 81). 5. To churn;
- குற்றுதல். நெல்லைத் துவைக்கிறான். 4. To husk;
- ஆடைதுவைத்தல். 3. (M. tuvaikka.) To beat, as cloths in washing;
- இடித்தல். 2. To beat, as moist or green things, as clay in a mortar; to mash, pound;
- புகழப்படுதல். நின்வயிற்றுவைத்த தும்பை (பதிற்றுப். 88, 23).-tr. 3. To be praised;
- மிதித்துமுக்குதல். ஆம் பலங் குப்பையை . . . வாளைக டுவைப்ப (கல்லா. 52, 29). 1. cf. dhvams. To tread down;
- ஆரவாரித்தல். (திவா.) காலுறு துவைப்பின் (மலைபடு. 117). 2. To make a great noise;
- யாழ் ஒலித்தல். (திவா.) 1. cf. dhvan. To sound, as a lute; to resound;
- ஆயுதத் துவைச்சலிடுதல். Tinn. 3. To temper, as steel;
- உறையச் செய்தல். (W.) 2. cf. sthū. To curdle, as milk by rennet;
- தோய்த்தல். (W.) 1. To dip in, soak;
|
