- ஓட்டிச் செலுத்துதல். தோட்டியான் முன்பு துரந்து (புறநா. 14, 4 ). 1. To drive, as an elephant; to beat away, as flies;
- எய்தல். சுடுசரந் துரக்கும் (கல்லா. 4). 2. To shoot, as an arrow; to propel;
- போக்குதல். இருளைத் துரந்திட்டு (திருவாச. 25, 1). 3. To disperse, scatter;
- தூண்டுதல். அரக்கர் பாவமு மல்லவ ரியற்றிய வறமுந் துரக்க நல்லரு டுரந்தனன் (கம்பரா. மந்தரை. 78). 4. To direct, urge, encourage;
- அடித்தல். மகடூஉப் பகடுபுறந் துரப்ப (பெரும்பாண். 58). 5. To beat;
- எரிதல். அங்கியு மவனெதிர் துரந்தான் (கந்தபு. மார்க்கண். 135). 4. To burn, as fire;
- துளைத்தல். Nā. -- intr. 7. To tunnel, bore;
- முயலுதல். அரும்பொருள் வேட்கையி னுள்ளந் துரப்ப (கலித். 18). 1. To be active; to make efforts;
- போதல். (பிங்.) 2. To go;
- வீசுதல். வளிதுரந்தக்கண்ணும் (பு. பெ. 9, 12). 3. To blow, rage, as a tempest;
- முடுக்கி உட்செலுத்துதல். துரப்பமை யாணி (பொருந. 10). 6. To drive in, hammer down, as a nail;
- தொண்டைப் புகைச்சல். 2. Bronchitis;
- இருமல். 1. Cough;
|