- 4 v. cf. tuṇḍ [T. tuniyu,M. tuṇiyuka.] intr. 1. To be sundered, cut,severed; வெட்டுண்ணுதல். இருடுணிந் தன்ன குவவுகுருளை (அகநா. 201). 2. To be removed;இன்றே துணிந்ததென் வினைத்தொடர்பு(கம்பரா. கையடை. 5). 3. To be torn; கிழிதல்.ஆடையுந் துணிந்த சீரையாக்கியே (திருவாத. பு.மண்சும. 29). 4. To become clear; தெளிவாதல். துணிநீர் மெல்லவல் (மதுரைக். 283). 5.To dare, venture; தைரியமடைதல். அவன் இப்போது துணிந்து பேசுகிறான்.--tr. 1. To resolve,determine, ascertain; to conclude; நிச்சயித்தல்.அருஞ்சுரந் துணிந்து பிறளாயினள் (அகநா. 35). 2.To commence; தொடங்குதல். எண்ணித் துணிககருமம் (குறள், 467).
|