- மிதித்துழக்குதல். துன்றுகடி காவினையடிக்கொடு துகைத்தான் (கம்பரா. பொழிலிறுத். 8). 1. To tread down, trample on, bruise or destroy by treading;
- வருத்துதல். துன்பத்தாற்றுகைக்கப் பட்டார் துகைத்தவத் துன்பந் தாங்கி (சீவக. 1392).--intr. சஞ்சரித்தல். வாமனமா றுகைக்குந் திருவாயில் (மருதூரந். 12). 3. To vex; To roam about; to walk;
- இடித்தல். (W.) 2. To pound in a mortar; to mash;
|