- பிரிதல். இனந் தலைமயங்கி (புறநா. 157, 9). To go astray, as a deer from its herd;
- கெடுதல். அறந்தலைமயங்கி வைய மரும்படருழக்கும் (சூளா. மந்திர. 25). 4. To be ruined, to perish;
- பெருகுதல். மறந்த்ததலை மயங்கி (சூளா. மந்திர. 28). 1. To increase;
- கைகலத்தல். தமிழ் தலைமயங்கிய தலையாலங்கானத்து (புறநா. 19, 2). 2. To fight at close quarters;
- கலந்திருத்தல். வளந்தலைமயங்கிய (சிலப். 14, 178). 3. To be mixed up;
|