Dictionary Meaning of தகைத்தல்

கட்டுதல். நுண்கோற்றகைத்த தெண்கண்மாக்கிணை (புறநா.70, 3). 2. To bind, fasten;
தடுத்தல். நின்னைத் தகைத்தனென் (கலித்.108. 20). 1. To check, resist, stop, deter;
சுற்றுதல். தகைத் தார் (புறநா.69). 3. To wind round, coil;
வாட்டுதல். (யாழ்.அக). 4. To tease, tire out;
அரிதல். மயிரிற் றகைத்து வறுத்தெரித்திடிப்பினும் (ஞானா.31, 10).---intr. 5. To mince;
நெருங்குப்பெறுதல். சனத்தினாற் றகைத் திடம்பெறாது (சீவக. 825). 1. To be crowded;
களைத்தல். (யாழ். அக.) 2. To be fatigued, wearied;

11 v. < தகை-. tr.1. To check, resist, stop, deter; தடுத்தல். நின்னைத்தகைத்தனென் (கலித். 108, 20). 2. To bind,fasten; கட்டுதல். நுண்கோற்றகைத்த தெண்கண்மாக்கிணை (புறநா. 70, 3). 3. To wind round,coil; சுற்றுதல். தகைத் தார் (புறநா. 69). 4. Totease, tire out; வாட்டுதல். (யாழ். அக.) 5.To mince; அரிதல். மயிரிற் றகைத்து வறுத்தெரித்திடிப்பினும் (ஞானா. 31, 10).--intr. 1. To becrowded; நெருங்கப்பெறுதல். சனத்தினாற் றகைத்திடம்பெறாது (சீவக. 825). 2. To be fatigued,wearied; களைத்தல். (யாழ். அக.)