n. < Arab. taqāzā. 1.Harm; குற்றம். இனி நான் இருந்தாலும் இராவிட்டாலும் தகாதா யாதும் இல்லை. Madr. 2. Criminalproceeding, law suit; வியாச்சியம். (W.) 3.Troublesome importunity in urging the settlement of a claim or payment of a debt, dunning;நெருக்குகை. (W. G.)