- n. < cūḍikā. 1. Crown,bejewelled diadem; மணிமுடி. (பிங்.) 2. Ornamental rounded crest, as of temple tower;கோயில் முதலியவற்றிலுள்ள தூபி. சூட னீத்தனசூடிகை சூளிகை (கம்பரா. பள்ளி. 24).
- n. < cūḍikā. Fabulous gemon a cobra's hood; நாகத்தினுடைய படத்திலுள்ளதாகக் கருதப்படும் அரதனமணி. படத்தெடுத்தசூடுகை பறித்துமே (தக்கயாகப். 362).
|