- s. barren ground, wilderness, desert, jungle, காடு; 2. way, வழி; 3. fever; 4. a narrow and difficult path. சுரபாதை, a way through woods. சுரம் மும்முரமாயிருக்கிறது, -உக்கிர மாயடிக்கிறது, the fever is violent. சுரம்தணிய, -விட, to moderate or abate as fever. சுரமாய்க் கிடக்க, சுரமாயிருக்க, to be ill of fever, to have fever. தாபசுரம், a burning fever, a fever connected with great heat and thirst. பித்த சுரம், bilious fever.
- (ஸ்வரம்), s. a note in music, any of the seven notes of the gamut, ச, ரி, க, ம, ப, த, நி, the respective initials of சட்சம், ரிஷபம், காந்தாரம், மந்திரம், பஞ்சமம், தைவதம், நிஷாதம்; 2. voice, tone, குரல். சுரக்கியானம், knowledge of melody, teste in music. சுரமண்டலம், a harp. சுரமண்டலப் பெட்டி, a harpsichord. சுரமண்டலம் வாசிக்க, to play the harp. சுரமேற்ற, to egg on, to instigate. (Fig.) சுரம் பாட, to sing the seven notes of the gamut. அபசுரம், discord in music. சுப்தசுரம், the seven notes of the gamut. சுசுரம், concord in music. நாகசுரம், a kind of clarionet. சுரம்விழ, lit. to have one's tone lowered, to be humbled.
|
