- வற்றுதல். கான்யாற்றுக் கடும்புனல் சாஅய் (அகநா. 25). 4. To get dried up, as a channel;
- மெலிதல். சாயினள் வருந்தியாளிடும்பை (கலித். 121). 3. To grow thin, emaciated;
- வருந்துதல். சாய்குவ ளல்லளோ (கலித். 79,10). 2. To be troubled; afflicted;
- தளர்தல். கள்ளொற்றிக்கண் சாய்பவர் (குறள், 927). 1. To be fatigued, to grow weary;
- திரண்டுசெல்லுதல். திருவிழவுக்குச்சணம் சாய்கிறது. 5. To march, in crowds;
- சயனித்தல். திருக்கையிலே சாயுமித்தனை (ஈடு,2,7,5,). 4. cf. šī. To recline. lie down;
- வளைதல். சாய்செவிக் குருளை (சிறுபாண். 130). 3. To bend, turn down, as the ear;
- ஆகாயத்தில் கிரக முதலியவை சாய்தல். 2. To decline, as a heavenly body;
- கவிழ்தல். நாணடச்சாய்ந்த நலங்கிள ரெருத்தின் (பொருந. 31). 1. To incline, hang down;
- நடந்தேறுதல். அந்தக் காரியஞ் சாய்ந்தது. 11. To happen, succeed;
- சார்தல். தூணின் மேல் சாய்ந்தான். 10. To lean;
- ஒதுங்குதல். (W.) 9. To decline from a direct course; to deviate;
- நடுநிலை திறம்புதல். 8. To be partial, biassed;
- அழிதல். மறஞ்சாய (பு.வெ. 2,1, கொளு). 5. To be ruined; to perish;
- முறிதல். சாய்ந்த வல்லுருமு போய் (கம்பரா. நாகபாச.99). 6. To give way, break;
- தோற்றோடுதல். வந்தவர் சாய்ந்தவாறும் (பாரத. நிரைமீட்சி. 137). 7. To be routed; to flee;
|