க்ஷேத்திரம், s. a sacred spot, town or country; 2. a shrine; 3. land, field. கேத்திரகணிதம், geometry. கேத்திரக்கியன், the soul (the concious principle in the body). கேத்திரபாலன், Bairava, the protector of sacred places.
[kēttiram ] --க்ஷேத்திரம், ''s.'' A sacred place, a shrine, any place of pilgrimage --as Benares. &c., விசேஷித்ததலம். 2. Land, country, field--as in குருக்கேத்திரம், நிலம். Wils. p. 264. KSHETRA.
n. < kṣētra. 1. Sacredplace, shrine, any place of pilgrimage; புண்ணியஸ்தலம். ஞானமிக்களிக்குங் கேத்திரத்தின் (திருவானைக்.மூர்த். 4). 2. Land, field; விளைநிலம்.
