- வறுமையுறுதல். கெட்டார்க்கு உற்றார் கிளையிலுமில்லை. Pro. 3. To fall on evil days, to be in straitened circumstances;
- ஒழுக்கங்கெடுதல். கெட்டுப்போனவள். 4. To degenerate, deteriorate, change for the worse morally;
- உருவழிதல். அந்தச் சித்திரங் கெட்டுவிட்டது. 5. To be emaciated, reduced; deformed, disfigured;
- தோற்றோடுதல். 6. To run away defeated;
- பழுதாதல். அந்தப் பட்டு கை பட்டால் கெடும். 2. To decay, rot; to become tarnished, damaged, spoiled; to be marred, blighted, worn out;
- வழி தவறிப்போதல். கெடு மரக்கலம் கரைசேர்ந்தாற் போல (ஈடு, 1, 2, 3). To lose one's way; to go astray;
- அழிதல், தன்கெடினுந் தக்கார்கேடெண்ணற்க (நாலடி, 80). 1. To perish; to be destroyed, annihilated;
- விகாரத்தால் கெடுதல். இறுதியிகர மெய்யொடுங் கெடுமே (தொல். எழுத். 240). 7. (Gram.) To be elided, dropped;
- அழிவு. 1. Ruin, destruction;
- தீங்கு. 4. Degeneracy, vileness, evil;
- விபத்து. கெடுதலையுடைய மாக்கள் (பெரும்பாண். 432, உரை). 3. Calamity, danger;
- பழுது. 2. Damage, injury;
- மூன்று விகாரங்களுள் ஒன்று. தோன்ற றிரிதல் கெடுதல் (நன். 154). 5. Elision, omission;
|
