- 4 v. [T. kaviyu, K. M. kavi,Tu. kabi.] tr. 1. To cover, overspread, bendin or over, overshadow; மூடுதல். வான்கவிந்த வையகம் (நாலடி, 80). 2. To surround, hem in,invest; வளைதல். சேனை கோட்டையைக் கவிந்துகொண்டது.--intr. 1. To be eagerly intentupon, to be absorbed earnestly in; கருத்தூன்றுதல். அவர்மனம் அதிற் கவிந்திருக்கிறது. 2. To breakdown, as the bank of a river; to crash, fall; இடிதல். அருங்கரை கவியக் குத்தி (பட்டினப். 223).
|