- 5 v. intr. [T. kalagu,K. Tu. kalaṅku, M. kalaṅṅu.] 1. To be stirredup, agitated, ruffled, as water; நீர் முதலியனகுழம்புதல். கலங்க முந்நீர் கடைந்து (திவ். பெரியதி.6, 5, 1). 2. To be confused, confounded; மனங்குழம்புதல். கலங்காமற் காத்துய்க்கும் (நாலடி, 59). 3.To be abashed, embarrassed, perplexed; மயங்குதல். காமநலியக் கலங்கி (பு. வெ. 11, பெண்பாற். 1). -- 0777 -- 4. To fear; to be intimidated; to be cowed;அஞ்சுதல். விண்ணு மண்ணுமெல்லாங் கலங்க (திருவாச.6, 28). 5. To be sad; to grieve; to experiencesorrow; துன்பமுறுதல். (W.) 6. To fail; தவறுதல். கலங்காது ஞாலங் கருதுபவர் (குறள், 485).
|