- n. < கரடு. [T. karaṭi.] Crudeor inferior pearl; தாழ்தரமான முத்துவகை. ஒப்புமுத்துங் குறுமுத்துங் . . . கறடும் நிம்பொளமும் (S.I.I.ii, 143).
- n. < கறள்-. 1. cf. கரடு. Thatwhich is dwarfish; குள்ளமானது. கறட்டுப் பேய்தின்று களிக்க (மான்விடு. 117). 2. Gold; பொன்.(அக. நி.) கற்கறடு வியாபாரி.
|