Dictionary Meaning of கரைத்தல்

கரையச்செய்தல். 1. To dissolve in water;
நிமிண்டுதல். உபாத்தியாயர் கன்னத்தைப் பிடித்துக் கரைத்தார். 4. To pinch, squeeze so as to cause pain;
அழித்தல். உள்குவார் வினையைக் கரைக்கும் (தேவா. 10,40). 3. To extirpate;
உருக்குதல். 2. To melt, as metal; to liquify;
அழைத்தல். உழையரிற் பலரைக் கரைத்து (கந்தபு. குமாரபுரி. 66). To call, summon;

''v. noun.'' Indistinct or inarticulate sound, a buzzing, எழுத்தில் லாவோசை. 2. Sound, சொல்லாலெழுமொலி.

11 v. tr. Caus. of கரை-.1. To dissolve in water; கரையச்செய்தல். 2. Tomelt, as metal; to liquify; உருக்குதல். 3. Toextirpate; அழித்தல். உள்குவார் வினையைக் கரைக்கும்(தேவா. 1040, 5). 4. To pinch, squeeze so as tocause pain; நிமிண்டுதல். உபாத்தியாயர் கன்னத்தைப்பிடித்துக் கரைத்தார்.
11 v. tr. [K. kare.] Tocall, summon; அழைத்தல். உழையரிற் பலரைக்கரைத்து (கந்தபு. குமாரபுரி. 66).