- n. < karuṇā. 1. (As thefirst word in compound words.) See கருணை.கருணாமூர்த்தி. 2. (Buddh.) Grace, one of fivekinds of pāvaṉai, q.v.; பாவனை ஐந்தனுள் ஒன்றானஅருள். மைத்திரி கருணா முதிதையென் றறிந்து (மணி.30, 256).
- n. < U. karnā. Large brasstrumpet which sounds the bass; ஒருவகை வாச்சியம். (W.)
|
