- s. charcoal, cinder, நெருப்புக் கரி; 2. blackness, கருமை; 3. witness, சாட்சி; 4. poison, நஞ்சு; 5. the hard part of timber, மர வைரம்; 6. guest, விருந் தாளி; 7. black pigment for the eye. கரிக்கட்டை, a quenched fire brand. கரிகறுக்க, --கறுத்துப்போக, to grow very black or dark. கரிகறுத்தது, --கறுத்துப்போயிற்று, it is become as black as charcoal. கரிகறுத்த முகம், a face as black as charcoal. கரிக்காரன், a charcoal dealer. கரிக்குருவி, a small black bird. கரிக்கோடிட, to form or grow as hair above the upper lip கரிச்சட்டி, --ப்பானை, smutty pots. கரிநாள், an inauspicious day. கரிநெருப்பு, fire made of charcoal. கரியமிலவாயு, carbonic acid gas. நிலக்கரி, coal. கரியவன், a dark man; 2. Vishnu; 3. Indra; 4. Saturn; 5. robber, thief; 6. one who gives evidence as witness.
- s. (கரம்) the elephant, யானை. கரிமுகன், Ganesa, the elephant faced. கரிவாகனன், Iyenar, Indra.
- II. v. i. be scorched, burnt or charred as food, காந்து; 2. turn black, become charcoal, கருகு; 3. be scorched by the sun, தீய்; 4. blacken with rage, கோபி.
- VI. v. t. (caus. of கரி II.) char. எரித் துக் கரியாக்கு; 2. season, as curries with ghee or oil or spices, தாளி.
- VI. v. i. be saltish, உப்புக்கரி, 2. be pungent to the taste, உறை; 3. smart as the eye, உறுத்து; 4. feel an irritating sensation in the throat due to acidity of the stomach; v. t. nag, worry, குற்றங்கண்டு குறைகூறு; 2. shun, despise, வெறு. கரிப்பு, v. n. saltishness, pungency, smarting, acute pain in the eye; scarcity, famine.
|
