- 5 v. intr. cf. kada. [M.kataṟu.] 1. To cry aloud from pain or grief;to shriek; to scream, as a child; உரக்க அழுதல்.கதறியோலமிட (தேவா. 68, 9). 2. To bellow, as acow for its calf; to roar, yell, as a beast;விலங்கு முதலியன கத்துதல். கானேறு கரிகதற வுரித்தார் போலும் (தேவா. 596, 1).
|
