- வசமாக்குதல். அவன் தன்பக்கமாக இருக்கும்படி எல்லாரையும் கட்டிடக்கொண்டான். Loc. 4. To bring round, bring within one's power or influence, conciliate;
- ஏற்றுக்கொள்ளுதல். அந்தப்புண்ணியத்தைக் கட்டிக்கொண்டான். 5. To lay up, accumulate, as virtuous deeds; to store up, as sins for future retribution;
- உடுத்தல். புதுவஸ்திரம் கட்டிடக்கொண்டான். 6. To clothe, tie around, as a garment;
- அபகரித்தல். அவன் சொத்துக்களை யெல்லாம் கட்டிக்கொண்டு விட்டான். 7. To seize, acquire, annex, take unjustly;
- பற்றுதல். அவனைக் கட்டிடக்கொண்டு கஷ்டப்படுகிறான். 3. To cling to;
- சமாதானம் செய்தல். (W.) 9. To make up, as a difference or a quarrel; to settle amicably, compromise;
- இலஞ்சங்கொடுத்துவசப்படுத்துதல். (W.) 8. To bribe;
- கலியாணஞ் செய்துகொள்னுதல். 2. To marry;
- தழுவுதல். 1. To hug, embrace;
|
