- வளைதல். புள்ளொற்ற வொசிந்தொல்கி (கலித். 77). 10. To become bent;
- கெடுதல். ஒல்கிய வெழில்வேழம் (கலித். 8). எதிர்கொள்ளுதல். ஒல்கி . . . மைந்தனைக்கொண்டு புக்கார் (சீவக. 472). 14. To be injured, spoilt; - tr. To receive, meet;
- மன மடங்குதல். ஒல்காதார் வாய்விட் டுலம்புப (நீதிநெறி. 72). 13. To be self-controlled;
- மேலேபடுதல். அசைவளி வந்தொல்க (கலித். 126, 12). 12. To come in contact;
- வறுமைப்படுதல். ஒல்கிடத் துலப்பிலா வுணர்விலார் (கலித். 25). 11. To be impoverished;
- நடத்தல். நீலந்தழிஇத் தளர்பொல்கி (கலித். 115, 14). 9. To walk, tread;
- சாய்தல். நெடுந்தூ ணொல்கத்தீண்டி (பட்டினப். 250). 8. To incline;
- ஒதுங்குதல். பொன்னலங்கல் காலசைப்ப வொல்கி (சீவக. 595). 7. To wave, move to a side;
- அசைதல். இயலின ளொல்கினளாடு மடமகள் (பதிற்றுப். 51, 10). 6. To shake, move;
- சுருங்குதல். ஒழுக்கத்தி னொல்கா ருரவோர் (குறள், 136). 5. To shrink; to flinch;
- நுடங்குதல். ஒல்கு . . . நுண்மருங்குல் (சிறுபாண். 135). 4. To tremble from weakness or from being over-burdened; to bend with trembling;
- குழைதல். ஒல்கு தீம்பண்டம் (சீவக. 62). 3. To become soft, mellow;
- மெலிதல். ஒல்குதேவியை (கந்தபு. காமதகன. 61). 2. To become reduced, thin, slender; to be emaciated;
- தளர்தல். ஒல்களுள்ளமொடு (புறநா. 135, 8). 1. To grow weak, or faint; to pine; to be disheartened;
|
