- v. < ஏங்கு- +. intr. 1.[T. ēkāru.] To suffer from weariness, to languish; இளைத்து இடைதல். கடைக்க ணேக்கற (சீவக.1622). 2. To bow before superiors, as oneseeking some favour at their hands; ஆசையால்தாழ்தல். ஏக்கற்றுங் கற்றார் (குறள், 395).--tr. Todesire; விரும்புதல். மதியேக்கறூஉ மாசறு திருமுகத்து (சிறுபாண். 157).
|