- எட்டுதல். அவனை எஃகிப்பிடி. 3. To reach up, stretch one's self in reaching for a thing;
- ஏறுதல். (திவா.) 5. [T. ekku.] To climb, mount, get up;
- தாழ்ந்தெழும்புதல். துலா அதனைக்கொண்டெஃகிற்று. 4. To lift, carry, as a well sweep;
- அவிழ்தல். (W.) 2. To become unfastened, unclasped, unloosened;
- நெகிழ்தல். (W.) 1. To be yielding, pliable;
- ஆராய்தல். வழுக்களைந்து எஃகிய இலக்கணங்களை (தொல். நூன்மரபு, 1, உரை.) 2. To search for, as the true meaning of a passage; to sift, scrutinize;
- பன்னுதல். எஃகின பஞ்சு போல (பதிற்றுப். 55, 14, உரை.) 1. [T. ēku, K. M. Tu. ekku.] To pull with fingers, as cotton;
- வளைவு நிமிர்தல். வளைந்தவில் எஃகிற்று. 3. To spring back, rebound, as a bent bow;
|